Verantwoord beleggen

Piet Lesuis en Janet van Nieuwenhuijzen uit Dirksland staan bewust in het leven. Op hun dak prijken zonnepanelen en Janets bescheiden auto is energiezuinig. Ze zijn maatschappelijk betrokken en hechten aan duurzaamheid. Ook beleggen doen ze op een verantwoorde manier.

‘Als kind leefde ik dichtbij de natuur’, vertelt Janet. ‘Ik groeide op op een boerderij in Ooltgensplaat en hielp al op jonge leeftijd mee op het land. We waren altijd met de natuur en beesten bezig en zagen dat we er goed voor moesten zorgen.’ In haar tienerjaren vertrok ze naar de Randstad waar ze als lerares Engels werkte. Nu ze de vijftig gepasseerd is, werkt ze deels als freelancer in het onderwijs en doet ze daarnaast vrijwilligerswerk. Ze brengt migrantenvrouwen de Nederlandse taal bij en leert hen zelfredzaam te worden.

Maatschappelijk betrokken

In Piet vond Janet min of meer haar gelijke. Ook hij is maatschappelijk betrokken en is geinteresseerd in de  oplosssing van milieuproblemen. Als econoom studeerde hij in 1971 af op de teruggang in de kabeljauwvisserij op de Lofoten  in Noorwegen. Na zijn afstuderen vond hij een baan aan de Erasmus Universiteit waar hij met name onderzoek deed op het gebied van milieu en energie. ‘De vraag was toen of verdergaande economische groei en bevolkingsgroei wereldwijd zou leiden tot tekorten in grondstoffen en in de voedselvoorziening. Met een stijgende milieuvervuiling vormde dit een bedreiging van onze welvaart in de toekomst. Eigenlijk is dit onderwerp nog steeds actueel. Dichtbij huis zag ik Rozenburg veranderen van landbouw- in industriegebied. Het eerste onderzoek waar ik aan meewerkte,  betrof de vraag of het verantwoord was om  Hoogovens op de Maasvlakte neer te zetten.’

Defensief

Piet en Janet woonden in Rotterdam toen Janets ouders begin jaren negentig het landbouwbedrijf verkochten en verhuisden naar een woning in Dirksland. Janet: ‘Met het geld dat voorheen in het bedrijf zat, belegden mijn ouders onder meer in aandelen.’ Net als haar ouders regelt Janet haar bankzaken bij Rabobank Goeree-Overflakkee. Inmiddels zijn Janets ouders overleden en woont ze samen met Piet in het ouderlijk huis in Dirksland. Ook Janet en Piet doen aan beleggen. Janet laat het beleggen graag over aan de bank. Bij Piet ligt dat anders. Hij houdt regelmatig de koersen bij. Als een bedrijf of fonds eenmaal zijn interesse wekt, volgt hij het eerst een tijd voordat hij er iets van koopt. ‘We beleggen defensief’, vertelt Piet. ‘Met de Rabobank spraken we af dat we grote risico’s in de portefeuille willen vermijden.  Een paar keer per jaar nemen we samen met onze beleggingsadviseur de portefeuille door. We bespreken onze ideeën en die van de bank. Soms passen we de portefeuille dan aan. Het prettige van een defensieve portefeuille is dat we er niet continu alert op hoeven zijn.’

Evenwichtig

Bij de koop van nieuwe aandelen let Piet erop of deze passen in de portefeuille. ‘Samen met de bank kijken we naar het evenwicht en de gemiddelde prognose. De beleggingsportefeuille moet op verschillende manieren evenwichtig zijn. We spreiden het risico over aandelen en obligaties. Als het beleggingsklimaat ongunstig is, laten we meer geld op onze beleggingsrekening staan. Verder kijken we naar de verdeling over landen en sectoren als consumentenartikelen, voedingsmiddelen, industrie en diensten. We beleggen kleine bedragen in opkomende markten als Azië of de BRIC-landen; Brazilië, Rusland, India of China. In deze landen beleggen we bij voorkeur in een fonds om het risico te spreiden.’

Duidelijke producten

Voordat hij ergens in belegt, wil Piet zelf inzicht hebben in de producten. ‘Hoewel de bank ons adviseert om zo internationaal mogelijk te spreiden, ben ik daar geen voorstander van. Ik wil namelijk graag weten waar ik precies in investeer en dat is in het buitenland niet altijd even duidelijk. Aan de andere kant opereren bedrijven als Shell, Philips en Unilever ook in de hele wereld en staan ze daarmee bloot aan valutarisico’s.’ Beleggingsproducten moeten volgens Piet helder en duidelijk zijn. Gestructureerde producten mijdt hij omdat hij ze te onduidelijk vindt. ‘Dit zijn financiele producten die zijn opgebouwd uit meerdere beleggingen zoals obligaties, opties, aandelen en verknipte hypotheekleningen. Aandelen in bedrijven zijn vaak wel duidelijk. In fondsen beleg ik alleen als helder is hoe en waarin ze beleggen en wat het risico is. Persoonlijk houd ik niet zo van opties. Ik koop ze slechts af en toe uitsluitend als dekking op mijn aandelen.’

Groencertificaten

‘Beleggen heeft met verwachtingen en onzekerheid te maken’, zegt Piet. ‘Je hoopt dat het kapitaal gaat renderen.’ Samen met Janet belegt hij met het doel om er na hun vijfenzestigste jaar een aanvullend inkomen aan te ontlenen. Het draait bij hen echter niet alleen om de winst. Piet: ‘Hoewel je  natuurlijk niet alle finesses weet, kijken we ook wat een bedrijf maakt en hoe het maatschappelijk functioneert in de omgang met  werknemers, leveranciers, afnemers en het milieu. We beleggen bewust in groencertificaten. Het geld dat we hierin steken, wordt ingezet voor milieuvriendelijke en duurzame projecten. Ook hebben we ledencertificaten van de Rabobank. Dit zijn eeuwigdurende obligaties waarvan het rentepercentage gekoppeld is aan dat van de Nederlandse Staatsobligaties. Iedere maand krijgen we van de Rabobank op papier een overzicht van onze beleggingen. Tussentijds kunnen we ook op internet onze portefeuille bekijken. Als de bank belt met suggesties voor veranderingen in de portefeuille, wil ik ervan overtuigd zijn dat het zinnig is.

De beurs overdrijft ook wel eens: wanneer een solide aandeel plotseling enorm daalt, durf ik het uiteindelijk wel aan om het te kopen. Dan is het een kwestie van geduld hebben. Eigenlijk hoef je niet veel verstand te hebben van beleggen. Als je regelmatig het nieuws en de koersen op teletekst volgt, krijg je wel een idee wat je het beste kunt kopen of verkopen.’